Kryon Spreekt over de Lemurische Zusterschap. 18

Toronto

Vertaald: 12 februari 2021 / Geplaatst: 9 januari 2022
Vertaald vanaf de audio door Henk Steur

Voor de Ladies van Lemurie

Gegroet, lieve dames. Ik Ben Kryon van de Magnetische Dienst

Mijn partner stapt helemaal opzij en zoals wij eerder hebben gezegd is het hem niet toegestaan om er vandaag direct bij te zijn. Dit is niet omdat hier geheimen zijn want hij zal hier later naar luisteren. De reden hiervan is deze: Jullie vieren je sekse en hij is niet van deze sekse en om dit te eren verwijderen wij hem. De stem die jullie horen is mannelijk, maar wij hebben het bewustzijn van de man verwijderd. Jullie luisteren naar iets dat geen geslacht heeft. Ik Ben Kryon, en nu weten jullie waarom het is zoals het is.

Deze bijeenkomst is er om vrouwen te eren….en dat doen wij ook. Laat je niet bedotten door de stem.

Het is Valentijnsdag. (Kryon lacht) Ik heb het eerder gezegd, niet hier, maar ergens anders. Misschien is het tijd om iets te vertellen over mannen en vrouwen in Lemurie. Misschien interesseren deze dingen jullie wel want de verhouding was anders dan nu, zelfs al denken jullie hierover al een idee te hebben en jullie deden daar allemaal aan mee.

Ik spreek hier tegen een groep vrouwen die leven-brengers zijn – niet allemaal – maar de meesten. Ik zeg het weer: jullie zijn naar deze plaats, deze bijeenkomst gekomen en door al die afgelopen eeuwen heen hebben jullie beide geslachten gehad, en alweer vragen wij: Wat waren de kansen dat jullie vrouwen in Lemurie waren en vrouwen in dit huidige leven? Ik zeg jullie: 100 procent! Het is geen toeval dat jullie, oude zielen, in deze nieuwe tijd, in deze nieuwe energie, vrouwen zijn. Lieve oude zielen, jullie kwamen hier weer als vrouwen! Jullie Akasha zal jullie goed dienen om je de Lemurische dingen te herinneren, als leven-brengers, als brengers van spiritualiteit. Jullie waren de Sjamanen van het dorp. Jullie waren degenen die de toorts hooghielden. En hier zitten jullie dan weer. Het helpt jullie om dit te weten. Het helpt jullie om de zelfwaarde te voelen over wie jullie waren en om te bedenken hoe jullie de planeet kunnen helpen op dezelfde manier als jullie eerder deden. Door de Zusterschap herinneren jullie je de delen van wie jullie zijn….met name verbonden met een tijd in Lemurie.

Wat zijn de kansen dat jullie op een bepaald moment in Lemurie waren – in duizenden jaren? Het antwoord: 100 procent!

Synchroniciteit bracht jullie naar deze plaats. Er zijn mannen die hier graag hadden willen zitten omdat zij het zich goed herinneren.

Daar wil ik het met jullie over hebben….over relaties en dingen waar wij niet eerder over hebben gesproken. Zij zullen jullie interesseren. Hoe was het leven toen? Verder dan waar ik het al over heb gehad….hoe was het leven voor de mannen? Wat deden jullie voor dat kleine continent dat Lemurie werd genoemd?

Als jullie naar de channelings hebben geluisterd kennen jullie je geschiedenis. Jullie weten wie jullie waren. Jullie wisten dat de mannen op jullie rekenden. Zij wilden dit van jullie en het was voor jullie natuurlijk. Het was natuurlijk voor de brengers van leven op deze planeet om als eerste verbonden te zijn met de Creatieve Bron….en dat waren jullie ook!

Over mannen en vrouwen dus. Willen jullie wat weten over het huwelijk? Er was geen huwelijk. Er was een ceremonie, anders dan jullie je zullen voorstellen, en iedereen was erbij betrokken. Er was geen gemeenschap die naar huis ging, naar hutten. Het was anders. In het begin, in het allereerste begin. Onvolwassen bewustzijn was er in Lemurie. Later werd dit meer ontwikkeld. Het was meer een commune en daarmee bedoel ik dat jullie als groep op plaatsen samenwoonden. Jullie namen steeds een echtgenoot tegelijk, maar jullie leefden met velen samen. Het was niet zo geïsoleerd als vandaag waarin jullie de deur sluiten. Het huwelijk was heilig. Het werd niet geregeld. Jullie hadden vrije keuze. Alle vrouwen hadden vrije keuze. Het interessante hierbij was dat de vrouw de eerste keuze had. Het trieste hierbij is wat ik jullie nu ga vertellen: mannen konden pas trouwen na hun vijftigste. De levensverwachting van allen in Lemurie was veel hoger dan vandaag. Het was alleen maar gezond verstand. Er was een geïsoleerd continent en jullie hadden niet de ziekten die er op de andere continenten waren. Zij zouden van het vasteland moeten komen en jullie kregen geen bezoekers van het vasteland. Het leek bijna op een ingekapselde samenleving waarin jullie je eigen geneeswijzen konden ontwikkelen….het DNA was nog steeds puur, meer dan het nu is. Jullie hadden een lang leven en jullie hadden gezonde levens. Een van de redenen was dat jullie alleen supervers voedsel aten. Het meeste voedsel dat jullie aten – negentig procent of meer – kwam uit de oceaan. Jullie echtgenoten en alle andere mannen visten. Dit is wat zij deden.

Wij hebben jullie eerder verteld, vrouwen, dat een deel van jullie werk – in de Heilige Cirkel, naast kinderen baren, het zegenen van de vangst was. Jullie vertelden de mannen – heel vroeg in de ochtend – in een ceremonie waar zij die dag de vis konden vinden. Zien jullie hoe zij op jullie rekenden? Zien jullie wat ik bedoel, en ik zeg nogmaals dat dit om potentiëlen ging en om wijsheid. Het ging om het weten van dingen die anderen niet kenden, om verbinding met de andere kant van de sluier. Kunnen jullie de waarde van jezelf zien? Voor de hele samenleving gold dat mannen alleen boven de vijftig konden trouwen. Er was een leeftijdslimiet. Vrouwen konden trouwen zodra zij vruchtbaar waren; mannen alleen maar na hun vijftigste.

Dit kan vreemd voor jullie lijken maar er was daar een systeem. Het had niets te maken met een kalender maar het alles te maken met de sterren. Het had te maken met het weer, het had veel te maken met het weer, met de winden, of die zouden toenemen. Dit soort dingen. Er waren ceremonies, tijden waarop werd getrouwd en ook al waren er geen trouwpartijen, er waren toch ceremonies met elkaar. Ik vertelde jullie dat de vrouwen de keuze hadden. Toen de mannen boven de vijftig kwamen….werden zij uitgekozen (Kryon lacht) door de vrouwen! De mannen kozen niet….dat deden de vrouwen.

Tussen twee haakjes; dit was een eer, en de man die werd uitgekozen kon het niet veel schelen (Kryon lacht hard) want hij had een jonge vrouw! Dan gebeurde er iets interessants. Als de man de vrouw niet overleefde – en dit gebeurde vaak –  werd de naaste broer de volgende. Bijna alle vrouwen hadden dus minstens twee mannen van dezelfde stamlijn als er een overleed. Als die broer dan overleed was de vrouw een weduwe en kon zij weer een andere vijftigjarige uitkiezen….als zij dit wilde, maar de meesten deden dit niet. Maar het is een interessante cultuur en ook de manier waarop dit werkte. Zij hadden hun regels, net zoals dit nu het geval is. Mannen en vrouwen hadden dezelfde problemen als nu. Mensen zijn mensen, maar ik wil jullie ergens over vertellen. Ik wil jullie vertellen over een speciale tijd in het jaar. Het duurde niet langer dan drie dagen, maar een keer per jaar als de wind op een bepaalde manier waaide, was er een andere soort eerbetoon en dit stond zeer dicht bij de Valentijnsdag die jullie vandaag hebben. Misschien vinden jullie het leuk om te weten dat het werk op een interessante manier werd gedeeld. Jullie weten dit niet omdat ik het jullie niet heb verteld. Jullie nemen gewoon aan dat de vrouwen hun huishoudelijk werk deden, het eten kookten en voor de kinderen zorgden, ook de Sjamanen. Dus ook in deze samenleving hadden zij het druk. Maar het is niet noodzakelijk zo dat jullie dit ook deden want de mannen gingen uit om te vissen, zij wierpen hun netten uit, vingen de vis en zeiden “hallo” tegen de vis die in hun handen stierf en zij kookten die. Zij hadden daar zelfs een ceremonie voor. Alle mannen kookten en dat deden zij ook allemaal samen. Niet iedereen ving de hoeveelheid vis die zij wilden en dus verdeelden zij de vangst onder elkaar.

Klinkt dit logisch? De vrouwen kookten de vis niet, maar de vrouwen zorgden wel voor een oogst van de groenten. De tropen waren hier uitstekend voor geschikt en in plaats van te koken waren jullie met de gewassen bezig en met het verzorgen van de kinderen. Wij deden dit allemaal, lieve mensen, dit was heel Lemurisch. De vrouwen kookten niet. Vinden jullie het leuk, tot nu toe? (Kryon lacht)

Nu, die speciale tijd van het jaar. Het is moeilijk te beschrijven over een gemeenschap zonder klok…niet echt. Jullie voelden het en wisten wat jullie moesten doen. De cycli waren de cycli. De cycli van geboorten waren altijd hetzelfde, die veranderden niet. Maar als het op bepaalde vieringen aankwam was het echt Gaia die dicteerde wanneer het tijd was. Er was een driedaagse viering; een viering van de vrouw. De mannen vonden dit prachtig en maakten zich mooi met speciale kleuren….lach niet….deze kleuren waren vrouwenkleuren! Zij kleedden zich als vrouwen! Dit was een driedaags eerbetoon aan de vrouwen en wat zij deden was drie dagen lang van rol verwisselen en zij zorgden voor de kinderen.

Valentijnsdag was een tijd waarin zij dankjewel zeiden tegen de vrouwen en zij kookten ook nog steeds! (Kryon lacht) Het was een eer. En de oudste vrouw werd geëerd. Dit was meestal de vrouw met de meeste kleinkinderen. Zij zat bij elke ceremonie vooraan. De oudste vrouw zat vooraan en zij werden bijna als goden gezien omdat zij het langst tot de Lemurische Zusterschap hadden behoord en hadden gecommuniceerd met Spirit en de mannen zo lang hadden geleid met de visvangst. Zij waren degenen die de samenleving zo lang hielpen te overleven en daarom moesten zij vooraan zitten.

Jullie zouden kunnen vragen waar de stamoudsten moesten zitten. Vooraan, want daar zaten de stamoudsten. Heb ik jullie dit al verteld….de oudere vrouwen! De mannen vonden dit prachtig en voor drie dagen kleedden zij zich zoals jullie en droegen jullie hun kleuren en zorgden voor de kinderen. Dit was hun manier om te zeggen dat zij van hun vrouwen hielden.

Dit is wie jullie zijn. Dit was Valentijnsdag in Lemurie.

Dit is genoeg voor nu!

En zo is het.

Kryon