Kryon:
Vijf dagen “In stilte zijn!”

Barbara Bessen

24 mei 2013
Vertaald uit het Duits door Henk Steur

Een reis naar Sylt, April 2013.

Hoe zegt de volksmond het ook alweer zo mooi: Wie verre reizen maakt, kan veel vertellen”.  Onze keuze voor het eiland Sylt was van tevoren niet op avonturen en het beleven van veel uiterlijke zaken gericht, maar meer op innerlijke inkeer.  Maar dan kan men, zoals bekend, ook veel beleven! Als seminarleidster ben ik vaak onderweg met groepen, ook in het buitenland.

Vaak gebeurt ons werk dan in de ruimten waar wij het seminar houden, maar uiterlijk genieten wij ook van wat het oord van onze reis ons te bieden heeft.

Bij Sylt is het hoofdoogmerk natuurlijk op het water en de duinen gericht. Wij kozen ditmaal het seminarhuis en de academie Klappholttal. Een prachtige gelegenheid die achter het bekende Nobel-Ort Kampen en voor het laatste Örtchen List ligt.

Een beetje teruggetrokken en helemaal in de duinen, daarvan had ik mij bij het zoeken van een juiste plek al bijzonder overtuigd.

Als men niet veel van het eiland wil zien maar wel veel van wind, zon en natuurlijk de stilte wil genieten, is men hier zeer op zijn plaats.

Voor mij had het bij het eerste bezoek iets weg van de jeugdherbergen uit mijn vroege schooltijd. Maar bij nader inzicht had ik het door: hier is de eenvoud in luxe. Hier kan men alle rimram opzij leggen en in de oeroude houten huizen van het oorspronkelijke genieten. Juist in deze tijd van overvloed en soms over-overvloed en over-genot is zoiets dat duidelijk autochtoon en gewoon goed is, precies het juiste.

Wij waren met een groep van bijna veertig mensen die overwegend uit Duitsland kwamen. Verder hebben een paar Zwitsers en twee Oostenrijkers zich aan de reis gewaagd. Het makkelijkst is het om hier naartoe te komen per vliegtuig want Sylt heeft een klein vliegveld. Met de eilandbussen kan men alles hier goed bereiken, ook ons thuis voor deze vijf dagen. Sommigen waren hier al eerder, weer anderen bleven langer om nog meer van dit eiland te genieten.

Als men hier naartoe komt weet men dat het goed is om goede kleding en schoeisel bij je te hebben en ook een muts is soms niet overbodig want het weer is in dit jaargetijde vaak onberekenbaar en soms koeler en winderiger.

Maar men vindt altijd een plekje om te schuilen, en waar men vaak kan zonnebaden. Het eiland Sylt staat erom bekend dat het genezende kwaliteiten heeft. Het zijn de elementen die hier intensief werken en dat is te merken.

Goed geslapen hebben alle deelnemers in deze tijd (het kan zijn omdat zij met spirituele processen bezig waren…)

Wij hadden een vol seminarprogramma. Dit vond plaats in een zeer eerbiedwaardige en energetisch zeer heldere ruimte die zeker al door de initiatoren van dit huis in de begintijd werd benut. Wij hoorden vele boodschappen van de geestelijke vrienden. Op zulke reizen kan men merken hoe de energie zich door deze arbeid steeds verder verhoogt en hoe wij ons in een bijzonder veld van liefde bevinden. Enkelen van ons hadden zorgen en problemen meegenomen waaraan zij graag wilden werken totdat er bijvoorbeeld een oplossing zou komen.

Ook ziektesymptomen wilden bekeken en eventueel naar het helingsniveau gebracht worden.

Als wij zo samenzijn bestaat er altijd de mogelijkheid – zulke seminarruimten zoek ik uit – ook liggend te werken. Dat wil zeggen dat wij matten hebben waarop wij geestelijke reizen kunnen ondernemen.Wij verzinken naar andere niveaus van Zijn.

Op deze reis waren de hoogtepunten een reis naar Telos, naar de helingstempel van de Hogepriester Adama (een stad in de berg Mount Shasta van de oude Lemuriers) Wij mochten daar een persoonlijk helingsritueel bijwonen. Wij hebben liggend de Gouden Golf onder leiding van Kryon mogen genieten. Saint Germain heeft ons naar de atlantische helingstempel van de vilolette vlam geleid en ons daar behandeld, gereinigd en getransformeerd.

Zo’n reis betekent veel innerlijke arbeid en daarom is het goed om je steeds weer op te laden door wandelingen aan zee te maken. Wij hadden twee vrije middagen die ieder individueel doorbracht. Misschien door een busreis naar de top van Sylt, naar Hörnum.Of om door Keitum te wandelen, dit heerlijke oord met de vele huizen met rieten daken en de mogelijkheid om lekkere koeken in de cafe’s te smikkelen. Enkelen van ons hebben voor het eerst een heerlijke Friesentorte geprobeerd, hmm, lekker!

Een hoogtepunt was een voordracht van de “baas” van het Klappholttal, Herr Schiller, die ons zeer competent en vol humor een beetje dieper in het verleden van Sylt liet duiken en zelfs ik, als Noord-Duitse en Syltfan, heb nog enkele nieuwe dingen ervaren.

Wij komen weer terug, lief Sylt en lief Klappholttal. Ik heb zelfs al voor april 2014 geboekt.

Barbara Bessen