Barbara Bessen – Spiritualiteit:
Onze reis van een week naar Madeira
mei 2013 – Atlantis laat jullie groeten!

13 september 2013
Vertaald uit het Duits door Henk Steur

Madeira is werkelijk het indrukwekkend bloemeneiland zoals het altijd wordt beschreven. Zo’n weelderige vegetatie en plantensoorten heb ik tot nu toe nergens anders gezien. Al bij de eerste stap op het eiland was de energie van Atlantis, het ten onder gegane continent, merkbaar. De geestelijke vriendenbevestigden de reeds aanwezige vermoedens: Madeira is een restant van Atlantis.

Maar eerst het begin: Wij zijn op zaterdag 25 mei individueel aangekomen.

Dit kon via Düsseldorf, München, Zürich en Wenen, dan direct via Lissabon. Ons hotel had ik een jaar eerder al gezien. De onderkomens voor onze reis zijn zeer verschillend: heel afgelegen en individueel of hotels die centraal liggen en ook andere gasten herbergen.

Ik houd van deze veelsoortigheid, het is altijd anders en toch altijd goed. Men moet gewoon experimenteren om de veelvoud te leren kennen. Op Lesbos zaten wij bijvoorbeeld in een zeer persoonlijk geleid seminar-hotel en waren de enige gasten.

Ons hotel op Madeira, overigens onder Duitse leiding, een familie die daar 50 jaar geleden domicilie koos, was groter en toch heel gezellig. De clou was onze seminar-ruimte die direct aan een terras aan zee lag met een grandioos uitzicht.

Zoals bij alle seminars ligt de focus op innerlijke arbeid. Dat betekent dat wij dagelijks op verschillende tijden in de seminar-ruimte waren en innerlijke reizen maakten, channelings hielden, op matten lagen voor helingsessies en zelfs met onze eigen hogere delen en Hoger Zelven te communiceren.

Dit is in de huidige tijd van hoge energie voor alle mensen mogelijk, daar ben ik van overtuigd. De geestelijke vrienden spreken steeds over de zuivere intentie die voldoende is om je goed geestelijk te verbinden. Ik verheug mij altijd zeer als ik merk hoe het in de laatste tien jaar verhoudingsgewijs makkelijker is geworden – zo lang houd ik deze seminars alweer – om in geestelijk contact te komen.

Het is door de hoge energie op Aarde die uit het centrum van het melkwegstelsel  door het afgezwakte magneetraster naar ons komt, heel veel makkelijker dan vijf jaar geleden.

Wij hebben ook de mogelijkheid ons leven makkelijker anders en lichter in te delen.

Wij lossen in onze seminars ook oude patronen en afdrukken op.

Dit kunnen bijvoorbeeld watervrees of angst voor vuur zijn of oude afdrukken en belevenissen uit de vroege kindertijd die pijnlijk waren en nog veel meer….en ook dingen en belevenissen die uit andere levens al in ons emotioneel lichaam zaten opgeslagen.

Vroeger had men voor dit soort transmutaties veel tijd nodig, veelal therapeutische hulp. Vandaag kan men, zelfs door zuivere intentie goed aan zichzelf werken, om zich te reinigen en de weg van de vrijheid, in navolging van de opgstegen meester Saint Germain, te gaan..

Wij hadden ook gelijk op de eerste avond onze eerste bijeenkomst, luisterden naar Saint Germain en konden voor ons innerlijk oog een reisje maken.Hij heeft ons overigens tijdens de hele reis begeleid. Op alle dagen spraken de meesters door mij  en leidden ons naar onze eigen innerlijke arbeid.

Op de tweede dag hadden wij ons eerste uitje, een kleine rondreis naar het westelijk deel van het eiland. Madeira is zeer bergachtig.

De buschauffeur vertelde dat hij dit al heel lang deed en dat men ervaring nodig had omdat de wegen veel bochten rijk zijn en ook steil zijn.

Tot Madeira bij de Europse Unie kwam waren er alleen maar smalle kustwegen op de bergwanden die de mensen van de ene kant naar de andere kant van het eiland brachten. Daarvoor had men vaak een halve dag nodig omdat men maar langzaam kon rijden om niet botsen of in de afgrond te storten.

Nu gaat er en autoweg door de bergen en kan men het eiland makkelijker oversteken. Madeira is geen groot eiland. Men kan het ene deel van het eiland in een dag leren kennen. Zo gingen wij door vele kleine oorden naar een hoog punt op het eiland waar men een prachtig uitzicht heeft. Jammer genoeg was het een beetje nevelig en regenachtig.

Wij gingen verder en belandden op een heerlijke plek: Porto Moniz, waar wij de bekende lavabekkens konden bezichtigen en waar men, als het iets warmer is, kan zwemmen.

Wij hadden overigens de hele week geen hele zonnedag, het was  steeds wisselend weer en men kon makkelijk een jack over je t-shirt dragen. Zo was het weer hier nooit, zeggen de bewoners; het zou eigenlijk zonnig en warm moeten zijn. Zo is de verandering ook hier heel goed te bemerken.

Voor ons allen was het ten onder gegane continent Atlantis heel duidelijk voelbaar. Saint Germain heeft ons deze energie vanaf de eerste dag diep laten voelen. Wij hadden ook met een innerlijke reis diep contact met Atlantis  en konden onszelf aldaar beleven. Zo is het altijd: geen enkele seminargroep is toevallig samengekomen. In deze groep waren allen Atlantiers. Heel spannend. Wij allen voelden ook heel intensief het vrouwelijke deel van Saint Germain Daarover sprak hij ook uitvoerig

Het was komisch want wij nemen hem vaak heel mannelijk waar. Wij mochten ook een heling van de oude Atlantisenergie ervaren voor onszelf en zeker voor het collectief, want alles wat wij tijdens deze reis ervaren en transformeren is voor het collectieve veld, omdat wij allemaal Een zijn..

Op woensdagmorgen stond er nog een bootocht op het programma met dolfijnen. Er waren inderdaad dolfijnen heel dichtbij ons. Dit was een zeer intensieve en natuurlijk ook individuele ervaring. Enkelen van ons beleefden veel in zichzelf en brachten de rest van de vaart in stilzwijgen door……

Op zo’n reis is er natuurlijk ook tijd voor eigen verkenningen. Zo waren er twee vrije middagen die er meestal voor gebruikt werden om het niet ver verwijderde Funchal. De hoofdstad van Madeira, te verkennen. Een mooie stad.

Men heeft het gevoel, heel aangenaam overigens, dat de tijd hier een beetje stil is blijven staan. Er is nog meer te beleven, bijvoorbeeld enkele oude herenhuizen op het eiland uit de tijd van de Engelse bezetting. De meeste zijn hotels geworden en hebben vaak een prachtige tuin. Meestal mag men die ook als niet-gast bekijken. Overal op Madeira vindt men heerlijke bloemen zoals wilde hortensia’s en andere ons niet zo bekende planten.

Voor mij persoonlijk was een ander hoogtepunt onze tweede rondreis die ons naar het andere deel van het eiland bracht. Dat is zeer oorspronkelijk De bus kronkelde weer door smalle hang-straten waar links en rechts oerwoudachtig gebied aan ons voorbij trok. Men voelde zich teruggezet in andere tijden of in een film van de Lord of the Rings.

Uiteindelijk, als men nog dieper in zichzelf keerde waren het herinneringen aan Atlantis. Velen van ons waren in zichzelf verzonken en genoten van deze stemmingen. Wij bezochten niet vaak bezochte kustgebieden, gingen door laurierwouden en bewonderden de levadas, irrigatiekanalen die het hele eiland doorkruisen. Zij zijn heel oud en vaak zelfs nog in gebruik. Zoiets bestaat op het vasteland nog maar zelden. Zo hadden wij overal het ruisen van water in de oren. Zowel aan de kust als hoog in de bergen, ook door watervallen en zelfs door de levadas, toonde het water zijn kracht.

Het einde van deze tocht was een rit naar het hoogste punt van het eiland. Wij gingen eerst door een nevelwand en het was niet zeker of die zou oplossen voor wij op de top waren. Dit weet men nooit van tevoren werd ons door de zeer competente reisleider Marco verteld. Maar dan, alsof Saint Germain zich op ons richtte, trokken de nevelen op en hadden wij een werkelijk hemels uitzicht. Daar gebeurde nog iets bijzonders: een channeling van Saint Germain.

Wij hadden op een avond overigens ook een channeling van Saint Germain met een afsluitende reis naar Atlantis, naar de Genezingstempel van Poseidon, de oude hoofdstad. Wij ervoeren dat in de glanstijden veel met planten en helingkracht werd gewerkt. Daar hoorde ook de kracht van laurierbomen bij. En die zegen en voelden wij net zoals op ons reisje. Wat een prachtige synchroniciteit!

Onze laatste gezamenlijke avond werd bekroond met een heelijk diner in een huiselijk restaurant met een klein terras met uitzicht op zee. Het weer was wat milder en wij konden buiten zitten. Een laatste channeling was er ter afscheid.

”Ik denk dat ik mag zeggen: “Lief Madeira, het is ons bevallen om hier te zijn en wij komen zeker terug!”

Er staat overigens op de internetsite onder “reizen” een foto-impressie voor wie meer van onze reis wil weten.

En hier nog een dankwoord aan allen die erbij waren. Het was heerlijk met jullie!

Barbara Bessen