Live Kryon Channeling Stream
Kryon in Berkeley Springs 2

De Verborgen Weg  

Lee Carroll / 2 mei 2020
Vertaald uit het Engels vanaf de audio door Henk Steur

Gegroet, lieve vrienden, Ik Ben Kryon van de Magnetische Dienst

Dit is de afsluitende ontmoeting van de dag. In welke tijdzone jullie dit ook zien….het maakt niet veel uit. Het wordt tijd dat wij gedag zeggen tegen wat er is gebeurd en wat een serie boodschappen is die poogt om aan te geven dat de dingen die er nu zijn normaal niet worden begrepen. Zij spreken over een Creatieve Bron die groter is dan jullie ooit is verteld….de potentie en de mogelijkheden van een veel groter heelal dan jullie ooit hebben gedacht. Het idee alleen al is zo ogen-rollend  en controversieel, maar misschien zijn daar mensen die jullie kennen en die van jullie houden en die misschien de zaden van jullie DNA hebben. Alle dingen die vandaag zo bizar zijn zullen over zo’n honderd jaar algemeen bekend zijn. Dit is de manier ervan, lieve mensen, en jullie hebben het gezien. Jullie hebben het zelfs in jullie eigen gemeenschappen gezien dat de dingen die vroeger als “gek” werden versleten, nu wetenschap zijn. De dingen waarvan jullie dachten dat zij nooit zouden gebeuren, gebeuren nu. De dingen waarvan jullie werd verteld dat zij niet konden gebeuren, gebeuren nu. Zo loopt het momenteel. Dit is vandaag de frontlinie van potentiëlen van vele dingen die nog moeten gaan bloeien….maar zij komen eraan.

Wij hebben jullie verteld dat dit het begin kan zijn van uitvindingen die erop hebben gewacht tot de dingen op hun plaats vallen. Dit kan het begin van nieuwe gedachten zijn. Er waren vele mensen die dingen voor deze tijd hebben voorspeld – niet noodzakelijk door mensen die logisch dachten. Er zijn mensen die voorspelden dat er iets zou komen dat de Aarde op de knieën zou brengen en zij voelden dat dit terrorisme zou zijn of een oorlog of misschien een crash op de aandelenmarkt waarvan men niet meer kon herstellen en het was geen van deze dingen. Er is geen model in economie voor het herstel na een virus….een pandemie….dat is er gewoon niet…en toch zijn er vele mensen die jullie vertellen hoe dit zal werken en hoe het niet zal werken en er zijn neezeggers…..er is geen model voor, lieve mensen, voor wat er aan de hand is en voor de snelheid van het herstel en voor wat het bewustzijn zal gaan doen.

Maar er is zoveel bereidheid! Bereidheid om hieruit te komen en opnieuw te beginnen! Er zijn vele mensen die handen schudden en knuffels geven….nu begrijpen jullie het….nu begrijpen jullie het!!! Oh, maar er is zoveel meer. Ik zeg het weer: Er is geen herstelmodel voor de aandelenmarkt, er is geen model voor de economie na een pandemie, maar het zal jullie verrassen want jullie zullen een ander model scheppen. Laat degenen die er geen idee van hebben en gewoon maar gissen, geen angst in jullie hart brengen omdat dit zou blijven en blijven en blijven of dat er nooit een herstel komt of dat er weer een depressie zoals in 1929 zal komen of dat het tientallen jaren zal duren!

Zij zijn erop uit om jullie angst te bezorgen….dat is echt zo en hun beloning, lieve mensen, is dat er meer mensen met hen mee zullen doen en er meer angst zal zijn. Zij hebben dan een mogelijkheid om jullie meer dingen te verkopen. Zo ging het ook altijd en zelfs dat….zal zichzelf temperen. Ook de media zal moeten uitleggen waarom zij de rest van het verhaal niet hebben verteld….waarom zij geen hoop gaven en waarom zij alleen maar vertelden over dingen die altijd al zo waren gebeurd. Jullie hebben dan een glimlach op je gezicht na een tijd waarin iedereen huilde.

Er komen dingen aan! Er ligt goed nieuws voor jullie, vreugde, herstel.

In deze speciale channeling wil ik een parabel vertellen….een ander soort parabel die ik al eerder heb gegeven en hij heet: de parabel van de Verborgen Weg, en om dit goed te kunnen doen wil ik de Amerikanen herinneren aan de geschiedenis van hun land en aan de diepgaande tijd van ontdekkingen. Het was een tijd waarin jullie gewoon steeds verder naar het westen gingen….door de prairies, de beken, de bergen om te ontdekken wat daar was. Denk aan de tijd waarin dit continent net werd ontdekt. Er waren mensen die vanuit het oosten vertrokken en geen idee hadden wat zij tegen zouden komen. Er waren een paar ontdekkingsreizigers….beroemde ontdekkingsreizigers die naar het westen gingen en ongelooflijke dingen ontdekten en om dit te kunnen doen moesten zij door de braamstruiken, de wouden en soms hun doorgang hakken door het dikste struikgewas om een paar kilometers per dag af te leggen. Soms een paar kilometers hier, dan weer daar en sommigen waren hier jaren mee bezig….gewoon om te kijken wat daar was.

Twee van hen heetten Lewis en Clarke en als jullie keken naar wat zij schreven en wat zij deden en hoe lang zij onderweg waren was dit verbazingwekkend. Een van de mooiste dingen was de ontdekking van de Grand Canyon.

Jullie weten nu vanuit de verhalen dat de Spanjaarden dit ook deden. Zij kwamen bij de Grand Canyon en zeiden dat die onbegaanbaar was en zij keerden terug en zij gingen naar de oceaan. Toen kwamen zij terug en gingen ook naar het westen – op zoek naar een beter leven en zij hadden geen idee wat er zou gaan komen terwijl zij naar het westen gingen.

Zoveel verhalen, zoveel boeken volgeschreven die vertelden waar zij doorheen moesten gaan om te reizen met alleen een wagen en een paar paarden. De meeste mensen realiseren zich niet dat zij niet met die wagens reden want op de wagens lagen alleen hun huisraad en andere dingen….zij liepen gewoon naar de westkust! Zij LIEPEN naar de westkust! Velen van hen die onderweg kinderen kregen wisten dat zij hun kind pas na drie maanden een naam moesten geven omdat die het vaak niet overleefden….gemiddeld overleefden twee van de drie het niet. Hebben jullie daar wel eens aan gedacht….dat er een tijd was waarin de pioniers dit soort dingen tegenkwamen omdat zij wilden reizen. Kunnen jullie je voorstellen wat ervoor nodig was om een wagen te laten rijden door een woud waarin geen paden zijn en wat zij moesten doen om een weg te vinden en omhoog te gaan en weer de heuvel af….door rivieren heen om op die plaats te komen waar zij naartoe wilden gaan….en dat was het westen!

Stellen jullie jezelf nu eens in hun plaats….laten wij in deze parabel doen alsof. Jullie zijn een van hen en het was een hard leven. Jullie zouden niet overleven als jullie niet fit waren. Zie hen even voor je terwijl zij overdag even stopten om te rusten en even wat te eten. Zie dit even voor je als zij andere reizigers tegenkwamen. Maar die reizigers waren anders en zij wisten dit. Zij zagen er anders uit. Allereerst waren zij schoon….zij hadden geen modder op hun lichaam. Het was alsof zij net gebaad hadden….een bad wat de anderen alleen maar konden nemen als zij een rivier overstaken. De reizigers zagen er anders uit….zij waren schoner dan zij zouden moeten zijn en zij spraken vreemd. Sommigen realiseerden zich al snel dat zij iets waren tegengekomen dat magisch was. Sommigen dachten dat zij elementalen uit het woud waren en anderen zeiden: “Wel, misschien zijn zij engelen.” Zij wilden met hen spreken en het is interessant wat er ogenblikkelijk gebeurde in deze groep van geharde zielen die hun weg kenden en die heel zorgvuldig kozen. Zij zeiden: “Wel, ik ga niet met deze mensen praten. Zij maken geen deel uit van mijn wereld!” Er waren er veel die zelfs niet tegen de reizigers wilden praten, degenen die zij onderweg tegen waren gekomen. Zij gingen hun eigen weg. Anderen vroegen: “Wie zijn jullie eigenlijk? Waarom zijn jullie zo anders?” Toen de vragen werden gesteld begonnen de reizigers te spreken. Zij zeiden: “Wij zijn gidsen!” De anderen vroegen: “Waarom zijn jullie gidsen? Waarom zijn jullie hier?” Zij zeiden: “Wij kenden jullie al die tijd. Weet je, wij hebben samen met jullie gereisd. Wij waren maar een stukje bij jullie vandaag en gingen gelijk met jullie op. De mensen van de eerste groep zeiden: “Dat is onmogelijk want wij zouden jullie gehoord moeten hebben. Wij zouden het geweten hebben! Wij weten wat het is om door deze bossen te moeten trekken en dit is moeilijk. Wij zouden jullie daarbij gehoord moeten hebben….brekende takken, al die dingen, wij zouden jullie vuren hebben moeten ruiken. Als jullie echt vlakbij ons waren zouden wij het hebben geweten!” De groep die engelachtig was, zei niets totdat het hen werd gevraagd. Interessant. Zij legden niets uit voordat het hen werd gevraagd. Alweer waren er mensen die de conversatie afbraken en zeiden dat dit geklets op niets af was en de anderen teveel gedronken hadden.

Wij moeten hier even aandacht schenken aan waarom zij hier zijn en waarom wij door de moeilijke realiteit moeten gaan die zij hebben gehad, en toch zijn er nog steeds mensen die blijven en zij stellen vragen, meer vragen. “Waarom ontmoeten wij jullie nu pas. Waarom laten jullie jezelf nu pas zien?” Degenen die werden aangesproken gingen rechtop staan en zeiden: ”Omdat het nu andere tijden zijn en het tijd is dat jullie nieuwe dingen leren zien en kennen….dingen die anders zijn dan jullie ooit eerder hebben gezien. Wij zijn de gidsen en als jullie dit willen zullen wij jullie iets laten zien.”

Dit is een tijd om te beslissen want ook jullie hebben mensen die zijn weggegaan en mensen die zijn gebleven en die worden uitgenodigd om met hen mee te gaan voor een paar andere wegen, manieren, om iets te zien wat zij nog niet wisten. Alweer zijn er mensen die weggaan en zeggen dat het een valstrik is en dat zij hier al te lang waren en dat de natuur ons poetsen bakt en ons meeneemt naar een afgrond, een klif en alle mythologie die hen is verteld en waar zij zich zorgen over maken en over wat er “daarbuiten” kan zijn en enkelen gingen daardoor weg en een aantal mensen bleven. De paar die overbleven vroegen: “Hoe ver is het?  Het antwoord was: “Ongeveer twee uur. Kom met ons mee. Twee uur is niets voor jullie. Laat ons jullie iets tonen dat jullie nooit eerder hebben gezien.” Dit deden zij en de weinigen gingen dus mee met de engelachtigen, de gidsen die zij hadden ontmoet en waarvan zij nog steeds niet wisten wie zij waren….zij snapten er niets van, zij spraken anders, zij zagen er anders uit, maar zij voelden zich wel veilig bij hen. Zij liepen achter de gidsen aan en merkten iets op. Zij vroegen: “Wij zien dat jullie geen problemen hebben om door het dichte woud en het kreupelhout heen te gaan. Wij wel! Jullie gaan door de dichtste delen heen en het lijkt erop of jullie gewoon door de bomen heen gaan alsof zij jullie kennen en uit de weg gaan. Het is moeilijk te beschrijven maar op de een of andere manier lijkt het alsof jullie door een boom lopen. Vertel ons, gidsen, wat dit is!” De gidsen stopten even en zeiden: “Dit is een van de dingen die jullie moeten weten. Dit bos waar jullie doorheen gaan, deze moeilijkheid, laat dit ook voor jullie eigen pad zien….waar jullie doorheen gaan en waarvan jullie zeggen dat het zo dicht en moeilijk is, is een partner voor jullie op deze planeet. Als jullie wisten dat zij een partner is en jullie haar zouden behandelen als een partner, als iemand waarop je verliefd bent….als jullie dit zouden doen zou het bos voor jullie ook opzij gaan. Zie je, het woud is een deel van jullie….meer dan alleen maar mooi, meer dan alleen maar een andere wereld….zij is een partner. Dit bos geeft jullie je zuurstof. Jullie geven het bos jullie kooldioxide…en symbiotische relatie. Zonder deze relatie zouden jullie niet eens bestaan en zonder jullie zou het bos niet bestaan. Zie je, het is een deel van jullie leven. Dit bos stelt jullie in staat ervan te eten, het levert jullie voedsel en het stelt jullie ook in staat om voedsel te laten groeien op de hellingen. Het bos is jullie partner…het voedt jullie en jullie voeden het woud en het geeft jullie vers water om te drinken. Gaia, deze planeet, deze Aarde is jullie partner met alle dingen…voeding, zuurstof, voedsel. Zij voegden er zelfs dit nog aan toe: Het woud geeft jullie het hout voor jullie gebouwen, voor jullie karren. En dan, na een paar jaar, komen jullie terug en zien dat het hout weer helemaal is opgegroeid zodat jullie dit voor je volgende generatie weer kunnen doen. Dit is een partner en daarom kunnen jullie ons zo makkelijk door het bos zien gaan….zo makkelijk!

De mensen waren verbijsterd want zij hadden nog nooit zoiets gehoord. Zij begrepen het niet helemaal maar zij begrepen het principe wel….een partnerschap! En dan gingen zij verder en nog wat verder en nog een beetje verder en zij kwamen op een open ruimte. Ik wilde dat ik het jullie kon laten zien, lieve mensen. Zij kwamen op een open plek maar het was niet echt een open plek. Het leek erop! Toen de reizigers die naar het westen gingen op de plek aankwamen kreeg elk van hen knikkende knieën door wat zij zagen. Sommigen hadden het moeilijk….anderen moesten huilen door hetgeen zij zagen. Anderen raakten de grond aan omdat zij niet konden geloven wat zij zagen. Het was geen open plek….het was een weg….een zeer brede weg….als je naar links keek, zo ver als zij konden zien en hij ging helemaal naar de oostkust en als zij naar de andere kant keken, helemaal naar het water van de westkust….een duidelijk pad…geen hobbels en gaten, geen rotsen of bomen! Zij zeiden: “Wat is dit? Hoe konden wij dit ooit missen? Wie heeft dit gemaakt…wie?” De engelen keken hen in de ogen en zeiden: “Jullie zelf, maar het werd je hele leven. Zij vroegen: “Wat is de betekenis hiervan?” De engelen zeiden: “Ga zitten en luister! Het is iets dat jullie wel of niet zullen begrijpen. Er zijn lagen van realiteit….lagen van realiteit! En degene die jullie als trekkers hebben gekozen is een realiteit van moeilijkheden. Op jullie pad zouden er alleen maar moeilijkheden zijn. Jullie wisten het als jullie gingen slapen….de volgende dag zouden er weer problemen zijn en jullie zouden je weer door het kreupelhout heen moeten hakken zodat jullie na een kilometer of zo weer moesten gaan rusten omdat het zo zwaar was. De wielen van jullie wagens liepen steeds weer stuk van de assen af…..dat was jullie realiteit en die is vervaardigd door jullie! Er zijn lagen van realiteit en zij zeggen: Welkom in een andere realiteit. Lieve mensen, dit is jullie lading….dit is een andere realiteit. Dit is een metafoor over het leven: Er is al een weg die al die tijd verborgen is gebleven maar waarop jullie met je wagen kunnen rijden, kunnen lopen en de dingen vinden die jullie nodig hebben. Jullie kunnen een afstand zoveel sneller en makkelijker afleggen zonder de angst en de onzekerheid, zonder de moeilijkheden en de drama’s en zonder de dood die er voor jullie altijd is geweest….en dit is daar allemaal voor jullie!

Wij zouden het hierbij kunnen laten maar er zijn nog steeds mensen die dit hun rug toe keren en zeggen dat dit nep is, niet echt en dat het niet waar kan zijn. Er waren ook anderen die zeiden dat zij deze weg beliepen en dat degenen die de weg met hen beliepen hen nooit meer terugzagen. Interessant….alsof zij even voor de lunch teruggingen naar de oostkust (Kryon lacht) zoals jullie dit vandaag met een vliegtuig doen. Dit is wat jullie straks kunnen dit doen….van New York naar Los Angeles voor een lunch. Zo zal het zijn lieve mensen, net zo verbazingwekkend als het voor hen was is het ook voor jullie. Jullie zorgden voor de moeilijkheden op jullie weg .

Hebben jullie dit gehoord? Dit is jullie realiteit en niet degene die jullie is geleerd….niet die van jullie ouders over wat echt en niet echt is, want dat is er bij jullie ingeslepen….drama, dood, moeilijkheden, problemen en het trieste is dat er zovele mensen ontwaken en dit verwachten en de realiteit die jullie verwachten zal stipt worden afgeleverd. Mensen zijn krachtig in hun verwachtingen en hun mogelijkheid om de realiteit te veranderen.

“Kryon, wat vertel jij ons?” Ik vertel jullie dat jullie je realiteit kunnen kiezen. Jullie hebben een planeet die van jullie houdt en dit verandert paradigma’s…jullie kunnen langer leven en kunnen ervoor kiezen om geen drama in je leven te hebben, ervoor kiezen om sneller te reizen. Nu is het de tijd dat jullie dit alles begrijpen want deze Aarde is tot een stop gekomen zodat jullie dit kunnen horen en als alles weer begint, gaan jullie dan weer een moeilijke realiteit scheppen of gaan jullie even denken over wat goed voor jullie is? De goddelijkheid van jullie is zeer actief, oude zielen. Jullie kunnen de realiteit van het verleden veranderen en naar een toekomst gaan die jullie niet hebben verwacht….nu! NU IS HET DE TIJD!

Dit is de parabel van de ontbrekende weg….verbazingwekkend voor velen maar waarheid voor iedereen! Dit is de waarheid! Op een dag zullen jullie zien – en zal zelfs de wetenschap jullie laten zien – dat jullie scheppen wat jullie denken en dat het pad dat jullie visualiseren jullie pad zal zijn. Dan zullen jullie je realiseren dat jullie een groot deel van je leven hebben besteed aan het verwachten van verkeerde dingen…..en die werden stipt geleverd!

Ik Ben Kryon en ik ben verliefd op de mensheid. Ik breng jullie de waarheid over dingen die gaan gebeuren en waarvan enkele dingen nu gebeuren.

Sta op uit jullie stoelen en wees anders dan toen jullie gingen zitten.

Denk na over deze dingen want zij zijn waar!

En zo is het.

Kryon