Live Kryon Channeling:
Kryon in Dallas, Texas. 2. 

Het Schip van de Mensheid

Lee Carroll / 30 november 2019
Vertaald uit het Engels vanaf de audio door Henk Steur

Gegroet, lieve vrienden, Ik Ben Kryon van de Magnetische Dienst

In een gigantische denkbeeldige oceaan, misschien multidimensionaal, is er een schip. In deze parabel is het enorm en jullie zien het in de nacht en merken dat het niet enorm is maar immens groot terwijl het zich door de oceaan ploegt en dit al eonenlang heeft gedaan. Jullie kunnen zien dat het een passagiersschip is en het torent hoog boven de golven uit. Jullie kunnen niet eens bevatten hoe groot het zou kunnen zijn. In een flits zien jullie de naam die erop geschilderd staat. Hij begint met een M en de naam van het schip is: Mensheid! Het schip is aan het zinken….ik weet dat dit zo is, zegt iemand, een man van minstens vijftig culturen op het promenadedek, een dek waar maar weinig mensen naartoe gaan en dat kan je ook horen want hij sprak met een van de matrozen die zojuist zijn werk erop had zitten…..het dek dweilen noemde hij dit! Een vrouw vroeg: “Is er ook water?” “Oh, straks is er genoeg water, wij kunnen het horen. Het sijpelt op een vreemde manier binnen, er zijn geluiden die er nooit eerder waren. Dit schip valt uiteen. Wij kunnen het hier beneden heel goed horen. De vrouw vroeg: “Hebben jullie al gesproken met degenen die nog dieper in het schip zijn?” “Daar gaan wij niet naartoe” zei hij. “Het is lelijk daar beneden, maar wat wij van hieraf kunnen horen is voldoende om te weten dat dit schip niet lang meer zal blijven drijven. Maar er is iets aan het veranderen, vroeger in de tijd van mijn opa, mijn ouders kon je de planken horen kraken, maar nu is dit erger, het kraakt veel meer….dit schip gaat zinken!”

Zo was het en er kwam rapport na rapport, zelfs ook over de machinekamer. Maar degenen die de leiding hadden gingen door met hun “beleid” en zeiden: “Nee, het is alleen maar hun waanvoorstelling! Het is altijd zo geweest, het zal zo zijn. Het is niet perfect maar het zal zo door blijven gaan.”

Zo gebeurde het dat het schip dat Mensheid heette het IJkpunt voorbij ging waarvan niemand dacht dat dit ooit zou gaan gebeuren en het kwam in onbekende wateren die 2012 en verder, werden genoemd. Degene van het 50^e dek van bovenaf had gelijk omdat er dingen aan de hand waren. Er waren dingen aan de hand die niemand had verwacht en het was angstaanjagend. Zij waren altijd op dit schip, dat Aarde was, geweest en het beviel hen wel, maar wat hoorden zij? Het was beangstigend!

Sommigen kwamen samen en spraken hierover en na een tijdje waren er groepen gevormd die bespraken wat men eraan zou kunnen doen want zij hoorden het allemaal. Het leek erop dan men het op de lagere dekken het eerst hoorde en degenen onder de vijftig? “Dat weet ik niet, daar ben ik niet geweest omdat het daar te donker was om iets te zien!” Maar toen kwamen degenen van 70 dekken onder het promenadedek…zij waren bijna niet te herkennen en zij kwamen uit culturen die afschuwelijk waren. Daar gebeurden dingen die je niet zou moeten doen. De kinderen leefden daar niet lang en als zij te lang leefden werden hun handen afgehakt. Op de hoger gelegen dekken en het promenadedek was er niemand die hier iets vanaf wist want zij kwamen daar nooit. Zij zeiden dat daar de ratten waren…er waren ratten en die kwamen naar boven toe. De schipper had altijd geweten dat er ratten waren maar hij zei altijd: “Zolang zij meer dan vijftig dekken onder ons blijven vind ik het prima” en nu gingen zij hen zien op het veertigste dek, op het dertigste dek. De ratten leken uit het niets vandaan te komen. Sommige bemanningsleden zeiden dat er geen ratten waren, dat dit schip niet door ratten werd geplaagd. Zij kwamen erachter dat het anders was toen de mensen op het promenadedek gilden dat er ratten waren. Het leek wel alsof het donkerste van het donkerste van plaatsen kwam waar niemand naartoe wilde gaan, om zichzelf op dit schip te laten zien. De bemanningsleden probeerden de ratten zo goed zij konden te verdelgen maar het waren er teveel.

Alweer een teken!

Wat gebeurt er als een schip gaat zinken…..de ratten weten het, weet je! Zij verlaten het zinkende schip! Na een tijdje kon men het niet meer verbergen, zo gaat dat met geruchten, zelfs tot vijftig dekken naar beneden werden de geruchten verspreid en de twintig eerste dekken – wij zullen hen de eerste-wereld-dekken noemen – werden zich ervan bewust. Het voedsel smaakte anders, de airco werkte niet zoals gebruikelijk….het werd een beetje te koud. Dingen die altijd goed werkten leken kapot te gaan en toen dit zo doorging was dek veertig heel ontevreden over dek negenendertig. Misschien was het geen oorlog maar wel een revolutie. Dit was nog niet eerder gebeurd, dat gebeurde in Oude tijden maar hier was al lange tijd vrede, maar opeens was dit bedreigend. Er was onrust. Alles beneden dek tien begon geluiden te horen en nu begon men op dek zes al dingen te horen en het waren geen plezierige dingen. Men zei dat het geen kwaad kon “Jullie horen het geluid van splijtend hout!” Toen hoorden zij nog iets anders….onderin het ruim…de bodem van de bodem waar men controle had over het schip en over de manier waarop de machines werkten argumenteerde men druk met elkaar omdat het erop leek dat het schip langzamer ging varen terwijl de schroeven even snel draaiden als voorheen maar het paradigma van hoe snel de schroeven draaiden en hoe snel het schip moest gaan en waar je naartoe gaat en hoe je daar moet komen, leek kapot te gaan en men zei: “Wij zullen iets anders moeten gaan doen want anders stopt dit schip en iedereen weet dat als dit schip stopt, het water zal gaan maken. Het moet blijven varen!”

En zo, lieve mensen, gaat deze parabel verder en je kunt zeggen dat het jaar na jaar slechter werd….de ratten bleven komen en men merkte nu zelfs dat de ratten letterlijk van boord sprongen en niet meer op het schip wilden blijven. Sommige mensen op de lagere dekken voelden zich zeer ongelukkig en wisten zeker dat het schip niet zou gaan zinken, staken hun hoofd in het zand, namen een beslissing en dit is wat culturen die vijftig dekken lager waren, doen….degenen die jullie liever niet willen zien, degenen die onder controle staan van degenen die niet in balans en disfunctioneel zijn. Zo leek het schip dat Mensheid heette in de problemen te zitten en hier is wat ik jullie wil vertellen:

In de jaren op dit steeds langzamer gaan schip met al die geluiden, het kraken en de knallen, gingen zij het allemaal zien. De eerste die het zag kon het niet geloven. Hij keek over de reling en zag een stuk, een enorme deel van het schip losraken en in het water vallen aan de kant van het houten schip waarop zij zaten. Gewoon eraf breken en in het water vallen. Niemand wilde hem geloven totdat zij zelf gingen kijken en zij zeiden dat dit onmogelijk was omdat het schip zo goed was gebouwd….het ging al eonen lang mee. Het kon niet zomaar uiteen vallen maar zij zagen allemaal dat er steeds meer planken vanaf vielen….zij waren allen gedoemd!

Op de eerste vijf dekken kwamen deze berichten niet zo goed door, zij hadden andere berichten. Zij kregen boodschappen dat er dingen zouden kunnen gebeuren maar niemand vertelde hen dat het schip zou gaan zinken en als het zo was zou niemand het geloven want zij waren ten slotte helemaal verlaten, nietwaar? Zij hadden genoeg aan hun hoofd en de gedachte dat het schip dat Mensheid heette, feitelijk zou kunnen zinken kwam in hun realiteit niet voor. Maar sommigen van hen zagen wel planken drijven als zij vanaf hun promenadedek naar beneden keken en ook zij kregen het door: er was iets aan de hand!

Als jullie naar je nieuws kijken, lieve mensen, is het schip aan het zinken. Het zinkt op elke manier waaraan jullie gewend zijn en alle dingen waarop jullie konden rekenen beginnen af te brokkelen.

Dit is wat zij jullie zullen vertellen omdat het er zo uitziet in die dimensie waar de mensheid altijd in is geweest. “Zie je, het schip zal niet blijven” is wat zij zullen zeggen.

Laat mij jullie iets vertellen dat sommigen hebben gehoord en anderen niet…wat sommigen zagen en anderen niet. Een paar kinderen slopen naar een van de dekken die vreemd en ongebruikelijk waren, een dek waarvan werd gezegd dat zij daar weg moesten blijven omdat daar onverklaarbare dingen waren, maar kinderen willen dingen onderzoeken en de kinderen gingen naar dat dek. Er was daar veel licht, meer dan gebruikelijk, maar het ding wat zij daar hoorden en nooit zouden vergeten was het zingen. Een heel dek….heel veel mensen, zongen liederen en zij hadden teksten en die gingen over het verhaal waarom zij zongen en dit verhaal ging over het verwelkomen van een nieuw schip. Zingen over een schip!! Er was daar geen hel en verdoemenis. De kinderen luisterden zorgvuldig over een nieuw schip dat glinsterde in de zon. (Kryon lacht) Zij wisten niet wat zij hiermee aan moesten maar degenen die zongen wisten het wel.

Wat er uiteindelijk in deze parabel gebeurde was dat al het oude hout van dit schip weg brokkelde…alles! Het viel in een oudere oceaan en verdween. Wat je niet kon zien als je niet buiten dit schip was, en dat was niemand, dat alle afgebroken stukken ook iets anders lieten zien….een prachtig mooi stralend oppervlak dat er al die tijd was geweest maar niet werd geopenbaard en het lag daar te wachten totdat het oude uiteen was gevallen en het tijd was. Alles wat de oude dekken zagen was het uiteen vallen….zij zagen het stralende metalen oppervlak niet dat in de plaats van het afbrokkelende hout verscheen. Het schip leek langzamer door het water te gaan omdat de machines oud waren en niet goed meer functioneerden….totdat zij nieuwe machines kregen!!! Machines die beter waren dan iemand ooit van een machine had kunnen denken en zij hadden geen brandstof nodig.

Langzaam onthulde dit schip zichzelf, deze Mensheid, en het vernieuwde zich bijna alsof het biologisch was, alsof het een lichaam was dat zichzelf steeds verjongt en wat niemand ooit had kunnen verwachten. Degenen op de lagere dekken bleven angstig en bang. Als je tegen hen zei dat het schip leefde en niet zou gaan zinken zeiden zij dat dit onmogelijk was. Dat het niet kon! “Er is iets mis….dit is kwaad!” Maar er waren er velen die een zich verjongend schip zagen en er niets mee deden omdat zij er bang voor waren. Er veranderde niets, tot aan hun dood toe. Dit gebeurt er ook. Nu! Want soms – als deze mensen licht zien – weten zij niet wat het is of denken zij dat het nep is en in plaats van een onthulling van schoonheid, compassie en liefde is alles wat zij zien geleuter en willen zij er niet aan meedoen en zij zullen naar een lager dek gaan om te zoeken naar hetgeen zij gewend zijn en zij zullen zich aansluiten bij de anderen en zeggen dat zij nu weer gelukkig zijn….en iedereen is bang! Zo heb ik nu iedereen bij mij aan boord en zij voelen zich hetzelfde. Langzaamaan isoleerden de dekken die dit wel zagen zich van de anderen. Degenen die bang waren zouden altijd bang blijven net als degenen die bang waren voor de dingen die zij feitelijk voor hun ogen zagen gebeuren. De ratten gingen allemaal weg….allemaal! Niemand wilde naar de dekken onder het vijftigste gaan, maar nu leek dit goed te zijn want de dekken beneden de vijftig gingen zichzelf opruimen. Zij bevonden zich allemaal onder de waterlijn en zij realiseerden zich dat daar geen water was….interessant, nietwaar, dat degenen die zo vol waren van angst en horror die het eerst kwijt waren.

Ik heb zojuist een beeld geschilderd van een nieuwe realiteit, van een nieuwe samenleving, van een nieuwe mensheid voor de komende driehonderd jaar. Er gaan dingen gebeuren die jullie niet verwachten. Uiteindelijk nam de kapitein die al jarenlang het schip had bestuurd en zijn vader en hele stamlijn voor hem, ontslag omdat hij zei dat hij niet meer met dit schip kon omgaan….het leek wel alsof het zichzelf bestuurde.

Hoger bewustzijn is ook zo. Het heeft de soort leiderschap van een oudere  Aarde niet nodig. Jullie hebben dit nog niet gezien en jullie weten niet wat jullie niet weten, maar hoger bewustzijn in samenhang is een bewustzijn dat zichzelf aan de gang houdt op een zeer, zeer functionele manier.

Dit is alles wat ik jullie kan vertellen over wat er kan gaan gebeuren in de hiërarchie van wat jullie regeringen en management noemen. Het zal er niet hetzelfde uitzien als de laatste tweehonderd jaar. Sommigen van jullie die goed hebben opgelet zien al delen van jullie regering omvallen. Alles wat zij daar willen doen is de ander uitschakelen. Dit is het schip waar jullie in zitten en het begint nu.

Ik heb jullie vanmorgen verteld dat het schip niet zal zinken. (Kryon lacht) Al die doemdenkers die in een andere realiteit zijn, in een ander paradigma, geloofden dat jullie iets moeten elimineren om te hebben wat jullie hebben en dit betekent dat het fout moet gaan lopen met jullie economie zodat die tot de bodem toe wordt afgebroken en weer opgebouwd moet gaan worden. Dit is een oud paradigma over de manier waarop men gewend was dat de dingen werkten en wij hebben het nu over integratie en over nieuwe dingen die groeien waar de oude dingen waren en opkomen waar jullie dit niet verwachtten. Wij hebben het over het wegsmelten van de oude dingen en een vervuilde oceaan. Wij hebben het over nieuwe onthullingen en licht dat verschijnt waar jullie dit niet hadden verwacht…..vijftig dekken en lager! Wij spreken over dingen die niemand heeft voorspeld. Niemand! Jullie kunnen niet voorspellen wat jullie niet kunnen zien in een andere dimensionaliteit, die een ander bewustzijn is. Wij hebben het eerder gezegd: laag bewustzijn kan niet omhoog kijken naar een hoger bewustzijn. Als jullie eenmaal hoger zijn kunnen jullie naar beneden kijken omdat jullie niet weten wat jullie niet weten….jullie kunnen het niet zien, en ik heb het jullie zojuist gegeven.

Dit is waar de Opwaardering over handelt en in de komende tientallen jaren zullen jullie heel veel van deze dingen zien en ik vraag jullie die hier in de zaal zitten, die dit later lezen of horen: Op welk dek van de parabel zullen jullie je bevinden? Zullen jullie op het dek van angst zijn of zeggen jullie dat jullie het altijd al gebben geweten, al die ratten, zij zullen jullie levend opeten. “Ik heb het altijd geweten, zij waren er altijd en het ergste zal gebeuren en ook met al degenen die met mij op dit dek zijn!” Jullie weten over wie ik het heb omdat zij overal zijn terwijl zij zien dat het licht gaat schijnen op het onbespreekbare, het donkere dat er altijd is geweest en zij zullen het idee hebben dat dit nieuw is en dat het schip van de mensheid gedoemd is om te vergaan en zij zullen het niet zien voor wat het werkelijk is omdat dit het blootstellen is van dingen die er altijd zijn geweest. Het blootstellen van dingen die zullen vervluchtigen omdat licht dit altijd doet. Het duister kan niet bestaan in een hoger bewustzijn, op een schip dat zichzelf gaat vernieuwen en sterker gaat worden, en sneller, en anders.

Ik denk dat niemand van jullie deze parabel niet begrijpt, wat hij betekent en hoe het werkt, maar de menselijke natuur heeft keuzen om het te accepteren, te begrijpen, ermee te werken, om erin vast te blijven zitten, om er bang voor te zijn, al deze dingen! Dat is jullie keuze! Ik zeg jullie dat de oude zielen van deze planeet intussen zingen (Kryon lacht) met teksten over dit nieuwe schip! Deze teksten bevatten ook andere teksten over een nieuwe planeet, over samenhang, over dingen die niet gepland waren, over voedsel en schoon water voor iedereen terwijl jullie dachten dat dit er niet was….over uitvindingen die jullie kant op komen en die de mensheid verder zullen helpen.

Dit is het potentieel en dit is de reden waarom ik hier ben om jullie deze boodschappen te brengen vanuit de Creatieve Bron omdat dit de boodschappen zijn die ook aan andere samenlevingen werden gebracht die precies hebben meegemaakt waar jullie nu doorheen gaan.

Oh, lieve mensen, vrije keuze is interessant want op deze planeet en andere kunnen er twee stappen vooruit gedaan worden en weer een achteruit en dan weer een vooruit. Het hangt van jullie af hoe snel jullie gaan….het is jullie beslissing….die komt niet van de sterren, niet van de Creatieve Bron. Daarom ben ik hier om de zielen die willen luisteren te informeren dat zij geen angst hoeven te hebben en het licht hoog kunnen houden en deel uit te maken van een nieuw schip. Jullie komen weer terug. Jullie denken misschien van niet, maar het is zo. Jullie zullen dit feestje niet missen. Jullie hebben het gemaakt en zullen de promotie niet missen….en als jullie terugkomen, lieve mensen, zullen jullie je herinneren en snel weten wat er aan de hand is en meedoen aan dit koor dat zingt over een nieuwe energie, dat zingt over een samenhang van liefde en compassie die anders is dan jullie ooit hebben gezien en dit zal instituten en de manier waarop zijn denken veranderen, de manier waarop zij werken.

Ik wil even duidelijk maken: dit heeft niets te maken met New Age, dit heeft niets te maken met spirituele systemen….al deze dingen zullen mee veranderen. Dit heeft te maken met de gehele bevolking van de Aarde die deze dingen zal gaan voelen, er deel van gaat uitmaken en onder (bege)leiding van degenen die wijzer lijken te zijn, liefhebbender en vriendelijker….die oude zielen worden genoemd.

Dit zijn degenen waartegen ik spreek!

Ik wil dat jullie dit visioen vasthouden want wat jullie vandaag doen is pas het begin. Wees voorbereid op degenen die van de andere dekken komen en zeggen dat het schip zinkt….wees erop voorbereid! Als zij dit doen wil ik dat jullie hen herkennen voor wie zij zijn en de angst en de dimensie waarin zij leven. Ik wil dat jullie van hen houden, hen vasthouden en troosten en hen vertellen dat niet alles is wat het lijkt te zijn.

Dit is jullie taak. Vragen jullie je af waarom jullie hier zijn? Om het licht op deze planeet hoog te houden….wat jullie ook doen….gewoon naar het werk gaan….gewoon zorgen voor je familie of je kleinkinderen. Jullie hebben contacten met andere mensen waarvan er zeer velen bang zijn. Dit is wat jullie doen. Jullie hoeven geen boek te schrijven, niet naar de tweede kamer te schrijven….jullie hoeven alleen dit licht hoog te houden, en ook al kennen jullie de woorden niet….jullie kunnen een lied zingen over een nieuw schip dat vlak onder jullie voeten is geschapen.

En zo is het.

Kryon