Channeling 170: Portland, Maine. / In Verbinding Komen. Deel 1 – 2

Live Kryon Channeling 170:
Portland, Maine.

In Verbinding Komen. Deel 1 – 2

9 april 2016 /Lee Carroll
Vertaald uit het Engels door Henk Steur

Lieve mensen, een deel van jullie DNA is multidimensionaal. Het is niet echt zo controversieel. Mijn partner heeft feiten genoemd aangaande enkele kwantumbiologen die hiervan weten en die doorgaan om dit te bestuderen. Een deel van het DNA is zeker meer dan jullie denken. Er is getoond en bewezen tijdens experimenten dat het DNA niet alleen maar chemie is.

Er is positief bewijs dat de aanwezigheid van DNA in een gecontroleerd experiment de draaiing van een atoomdeeltje binnen een kwantumveld kan veranderen. Dit vertelt de wetenschappers dat er oorzaak en gevolg is in een kwantumveld en dat het DNA daarom, een kleine kwantumbron moet zijn.

De laatste keer waarop wij samen waren, gaf ik jullie informatie in een channeling die vertelde: “Jullie kunnen kwantumactie niet zien zonder een kwantumbron te hebben.” Als jullie dus een prachtige, nieuwe kwantumuitvinding hebben, moet die ontwikkeld worden vanuit een kwantumbron. Jullie kunnen geen 3D-bron hebben die een kwantumeffect schept.

Nu, dit vertelt ons weer dat jullie DNA een kwantumattribuut heeft dat de kwalificaties heeft om een “bron” te zijn voor kwantumveranderingen.

Jullie bewustzijn is een deel van jullie DNA. Menselijk bewustzijn gaat opgroeien en jullie zullen dingen gaan doen met jullie bewustzijn die anderen zullen verbazen. De eerste daarvan is het talent om jong te blijven en ziekte te helen – meestal in je eigen lichamen.

De toename van wijsheid begint dus eerst bij jullie en breidt zich dan ook uit naar anderen als de tijd verstrijkt. Maar, lieve mensen, het begint bij jullie. Ik heb jullie al eerder verteld, ik vertelde: “Deze opwaardering is voor iedereen.” Ik zal ook aangeven dat deze veranderingen langzaam gaan en niet direct duidelijk zullen zijn. Maar als jullie een betere intuïtie gaan krijgen en betere oplossingen hebben voor alledaagse zaken, zullen de mensen naar jullie toekomen en vragen hoe jullie hierachter zijn gekomen en jullie zullen hierop geen antwoord hebben. Het is nieuwe intuïtie en die begint meestal binnen oude zielen.

Ik wil een voorbeeld noemen en het is een metafoor. Dit voorbeeld zal er een zijn over jullie favoriete zoogdier – de walvis.

Walvissen navigeren naar hun broedplaatsen en hun voedselgronden met magnetisme. In het systeem van de walvis is er iets dat magnetiet heet (een zwart mineraal). Het wissel-werkt met hun bewustzijn en hun hersenen om intuïtief de weg te kunnen vinden. Zij hebben een intern kompas, maar de walvissen weten dit niet.

Zij gaan gewoon hun weg met hun intuïtie.

Om dit aan jullie te bewijzen neem ik jullie 20 jaar mee terug. Jullie herinneren je misschien dat vele walvissen zich regelmatig op het strand wierpen, sommige zelfs ook hier aan de kust (de Oostkust van de USA) en velen maakten zich hier zorgen over. Het vreemde hieraan was dat zij weerstand boden als zij gered werden. Een walvis was gestrand en met man en macht werd hij weer teruggebracht naar open zee. Dit gaf overal in de boten eromheen juichkreten maar wat er gebeurde was dat de walvis weer aan land ging.

Wat was er aan de hand, lieve mensen? Wij hebben het jullie verteld. Het magnetisch raster was verhoogd, zoals wij eerder hadden voorspeld, dus het “Noorden” was nu en beetje anders dan daarvoor. Het zwemmen op het “automatisch kompas’ dat de walvissen generaties lang hadden gebruikt bracht hen nu direct naar diverse stranden in plaats van ervoor te zorgen dat zij naar open zee gingen om te reizen.

Zij volgden gewoon dezelfde magneetlijnen of invloed, die zij altijd al generaties lang hadden gevolgd. Dit toont ook aan hoeveel het magnetisme in die jaren is veranderd. Er was een gehele generatie – of meer – voor nodig om de walvissen te laten begrijpen dat er een nieuw pad nodig was om te kunnen gaan. Vandaag de dag stranden zij niet meer zoals zij dit toen deden.

Waarom vertel ik jullie dit nu?

Laten wij even aannemen dat de walvis een beetje meer intellect had dan jullie denken en dat jullie in staat zouden zijn om hen te interviewen om uit te zoeken wat er in de hersenen van de walvis aan de hand is. Laten wij Mister Walvis dus interviewen:

“Wat is het, Mister Walvis, dat jou in staat stelt om te navigeren naar jullie voedsel- en broedgronden over de hele planeet? Jij schijnt te weten waar jij naartoe moet gaan?”

De walvis zou kunnen antwoorden: “Ik heb geen idee, kleintje, ik doe het gewoon!”

Lieve mensen, als iemand jullie zou vragen of er een God is, wat zeggen jullie dan? “Ik weet het gewoon” zouden jullie kunnen zeggen. Het is hetzelfde. Het is intrinsiek en instinctief. Het zit in jullie bewustzijn dat de schepper in jullie is. Om jullie dit nog beter te laten begrijpen moet ik jullie vertellen dat er letterlijk een deeltje van de schepper in jullie zit. Het is geen herinnering of gewoon een metaforisch zilveren koord dat jullie verbindt. Nee, het is fysiek en het is kwantum in jullie DNA.

Daarom voelen jullie je zo thuis als jullie verbonden zijn. Als jullie op een plaats komen, lieve mensen, waar jullie je verbonden voelen en de balans van de triade (het drietal; hart, pijnappelklier en hersenen) aanwezig is, ontwaken jullie voor dit deel van jullie DNA en schorten jullie alles op. Jullie worden zelfs niet ouder! Jullie weten dat de verbinding echt is en dat dit de tijd is waarin jullie kunnen zitten en huilen van vreugde omdat jullie zulk een verbinding met alles hebben.

Het is alles dat jullie zijn. Jullie zijn een deel van de schepping en jullie weten het. Jullie weten het en jullie onderscheiden het en er zijn vele mensen die naar deze geheiligde plek kunnen gaan en deze vreugde kunnen voelen, met name in deze nieuwe energie.

Maar hier is wat ik jullie wil vertellen: Vanwege deze nieuwe energie gaan anderen die een deel zijn van deze connectie dit ook gebruiken, maar zij hebben niets van doen met de spirituele creatieve bron. Zijn jullie verward? Ik zal jullie een vraag stellen, een retorische vraag en jullie kunnen die in je geest beantwoorden. “Is iemand die lepels verbuigt spiritueel?” Denk daar even over na.  Zij moesten naar het multidimensionale deel van het kwantum-DNA gaan en dit naar hun eigen bewustzijn trekken om het te gebruiken en het fysiek te veranderen. Luister: Zij doen dit en het is echt. Hun bewustzijn werkt dus op een heel hoog niveau om het metaal van de lepel te beïnvloeden.

Zij kunnen dit steeds weer doen en mensen kijken naar hen en sommigen zullen hen feitelijk verheerlijken omdat zij iets “speciaals” hebben.

Hier is wat ik jullie wil vertellen: Jullie kunnen dit allemaal doen en niet spiritueel zijn. Jullie kunnen dit alles doen en zelfs niet spiritueel verbonden zijn. Laten wij iets persoonlijker worden. Laten wij zeggen dat er een meesterheler op de planeet is die dingen kan laten manifesteren (dingen kan scheppen) en die vele mensen kan genezen.

Dit is een metafoor. Ik heb het niet over een echt persoon. Ik geef jullie een metafoor en ik wil dat jullie stoppen met je af te vragen of deze persoon verbonden is. Jullie zouden zeggen: “JA! Zij moeten verbonden zijn! Kijk naar wat zij doen! Dit moet van God komen.” Lieve mensen, laat mij jullie vertellen waar dit vandaan komt. Het komt van een nieuw menselijk bewustzijn dat steeds eleganter begint te worden en efficiënter wordt. Het is een bewustzijn dat het multidimensionaal kwantumdeel binnenin gaat gebruiken en dat fysieke dingen kan veranderen en patronen kan zien en mensen kan helpen, ook al zijn zij misschien niet verbonden.

Dit gaat meer over onderscheidingsvermogen dan ooit tevoren. Terug naar het verhaal van de walvis – opeens kan er een opwaardering zijn, laten wij zeggen, en onze walvis gaat intellectueler worden. De walvis zegt: “Kijk, ik heb binnenin iets dat bijna als een kompas is, maar in plaats van dat dit verborgen en automatisch is, kan ik het nu controleren. Ik kan naar Oost gaan, naar West of een tijdje naar het Noordoosten, gewoon om te kijken wat daar is. Mijn interne kompas stelt mij in staat om overal heen te gaan en te gaan onderzoeken en dan kan ik weer teruggaan naar mijn broedgronden.”

Walvissen doen dit nooit. Zij gaan op een spoor dat heeft te maken met hun overleving. Dat is wat zij doen en dat is de reden waarom jullie hen steeds op dezelfde plaatsen kunnen vinden. Zij hebben een kompas dat automatisch is, maar laten wij zeggen dat enkele van hen beslissen om iets anders te doen. Maakt dit de walvis anders? Maak het gebruiken van het nieuwe geschenk dat in hen zit hen verlicht?

Wordt vervolgd